Als trouwfotograaf moet niet alleen je cameratas in orde zijn, je moet je ook voorbereiden op de emotionele momenten. Hiermee bedoel ik: neem een zakdoek mee. Op het moment dat Rina binnenstapte op de deuntjes van Thousand Years (Boyce Avenue) en Bjorn hierdoor enkele seconden volledig van slag was, was voor mij ook even slikken. Dit is echte liefde, dat zie je aan de ogen.
Rina en Bjorn leerden elkaar kennen in het mooie Maastricht. Ze hadden slechts een jaar nodig om te weten dat hun liefde voor altijd zou zijn, en zo trouwden ze op dezelfde datum als waarop ze zijn beginnen daten. Soms voel je gewoon aan alles dat het goed zit.
Ze gaven elkaar het ja-woord in het gemeentehuis en ondertekenden de huwelijksakte op de eerste dinsdag van februari. Een groot feest met veel mensen moest nog even op zich laten wachten vanwege de pandemie, maar de gezelligheid moest daarom niet onderdoen. De rest van de namiddag was gevuld met veel knuffels en kusjes, bellenblazen, gelach, meer kusjes, taart en koffie op de parking van het drielandenpunt, cadeautjes van de enkele gasten (bedankt corona) en zei ik al kusjes?
Hoewel het de hele voormiddag pijpenstelen had geregend, spaarden de weergoden ons tijdens de fotoshoot. De wind was daarentegen wel heel erg aanwezig en was ook nog eens snijdend koud, maar Rina en Bjorn hielden elkaar warm. Dat deze twee soulmates elkaar hebben gevonden, is misschien al wel duidelijk. Dat ze echt stapelverliefd zijn misschien ook. Ik kijk uit naar wat hun toekomst samen zal brengen, maar het zal gegarandeerd een heel erg romantisch verhaal zijn. Een dikke proficiat aan het bruidspaar!
Meer informatie over mijn trouwfotografie vind je hier.
