Lore nam deel aan de winactie die ik eind december op Instagram organiseerde. Ze reageerde met het verhaal dat ze graag beelden zou hebben met haar hond en kleine vriendin Vivje, omdat er kankercellen in haar lijfje waren gevonden en ze daardoor niet meer lang zal leven.
Ze won de winactie niet, maar haar verhaal greep me aan. Zelf ben ik een hondenmens en heb een grote liefde voor mijn eigen labrador. Hij is mijn beste vriendje en zal me altijd kunnen laten lachen. Het nieuws wat Lore & Vivje kregen, zou ikzelf hartverscheurend vinden moest het in mijn leven gebeuren. Ik stuurde haar dus een DM om te zeggen dat ik graag beelden zou maken van haar en haar hondje, op een plek die voor hen een mooie betekenis heeft. Ze was zooo blij hiermee, dat mijn hart alleen maar warmer werd.
We spraken een kleine maand later af in Averbode bos & heide, want daar gaan ze wel eens graag wandelen. En ‘t is er schoon. Er lag veel zand waar we waren, Vivje kon haar volop uitleven, or should I say, uitrollen. Echt een roller, die meid. En ook een schatje. Die oogjes. Die oortjes. Zo een knuffelbeer!
De band tussen Lore en haar hondje was voor mij al snel duidelijk: even hecht als die met mijn eigen hondje. Een trots baasje met een trouwe viervoeter. De glimlachen die Vivje aan Lore bezorgt zijn oprecht, dat zie je in de ogen. Het gevoel wat je hebt voor je huisdier, is iets wat je niet kan beschrijven eigenlijk. If you know, you know. Dikke vriendjes, onvoorwaardelijk.
Aan de jammere situatie kunnen we helaas niks veranderen. Af en toe vloeken, jammeren en dan moet je weer door. Maar je kan wel zoveel mogelijk herinneringen maken, en die één voor één koesteren in je hart. Dat is exact wat we deden die dag: herinneringen maken en genieten van hetgeen we hebben. Dikke merci Lore & Vivje om een wildvreemde te vertrouwen en mij toe te laten in jullie verhaal!
